Hoe Word Ik Zwanger? 3 Vruchtbaarheidstesten voor Vrouwen

Wat is een vruchtbaarheidstest?

Het follikelstimulerend hormoon (FSH)

Voordat je allerlei testen gaat proberen, is het handig om te weten wat een vruchtbaarheidstest nou eigenlijk is. Bij een vruchtbaarheidstest wordt er onderzoek gedaan door middel van je urine. Er wordt dan gekeken naar hoeveel follikelstimulerend hormoon (FSH) er te vinden is in je urine. Dit hormoon is namelijk hard nodig voor de zwangerschap. FSH stimuleert de rijping en groei van eicellen in de eierstokken, waardoor je dus een ovulatie (ofwel eisprong) hebt.

Om zwanger te worden, maakt je lichaam dus FSH aan om ervoor te zorgen dat er een eisprong kan plaatsvinden. Wanneer je een erg laag FSH-niveau hebt, dan kan het ervoor zorgen dat er geen ovulatie plaatsvindt. Als je merkt dat je menstruaties vaak uitblijven, dan kan dit hier een teken van zijn. Dit hoeft echter niet per se een teken te zijn van een laag niveau van FSH, dus schiet niet direct in de stress.

Het kan ook het geval zijn dat het hormoon FSH bij jou juist te hoog is. Dit betekent dat je menopauze, ofwel de overgang is begonnen. Wanneer dit zo is, gaan de FSH-waarden in je bloed omhoog, wat betekent dat er geen eicellen meer zijn om te rijpen.

Op dit moment ben je dus in de overgang en probeert je lichaam nog nieuwe eicellen aan te maken, ook al zijn de eitjes dus al op. Wanneer dit het geval is, blijven ook de menstruaties uit of worden ze onregelmatig.

De vruchtbaarheidstest

Vruchtbaarheidstesten kun je thuis zelf doen, maar je kunt ook speciaal naar de dokter gaan om je vruchtbaarheid te laten testen. De test is echter alleen zinvol wanneer je niet regelmatig ongesteld wordt. Bij regelmatige ongesteldheid heb je namelijk sowieso iedere maand een eisprong. Wanneer je de test zelf doet, kun je dit het beste doen op de tweede of derde dag dat je ongesteld bent.

Wanneer je menstruatie echter hele lange periodes uitblijft, dan is het beter om even naar de dokter te gaan. Je moet anders namelijk erg lang wachten om de test zelf te kunnen doen, aangezien je dit tijdens de menstruatie moet doen.

Wanneer je de test zelf doet, plas je op een teststaaf. Uit de test komt een resultaat en hieruit kun je aflezen hoe het ervoor staat met je vruchtbaarheidsniveau. Wanneer je kunt aflezen dat je FSH-niveau goed is, dan zou je in principe gewoon kinderen moeten kunnen krijgen.

Wanneer het niveau te laag is, dan kan daar een oorzaak voor zijn. Is het niveau te hoog, dan betekent dit dat je waarschijnlijk in de overgang bent en dus niet meer vruchtbaar bent.

De uitslag van de vruchtbaarheidstest

Hiervoor is al aangegeven wat voor uitslagen er mogelijk zijn – een normaal FSH-niveau, een te hoog FSH-niveau of een te laag FSH-niveau – maar wat houdt deze uitslag dan precies in en wat moet je ermee doen? Ook al is je FSH-niveau te laag, en is je vruchtbaarheid verminderd, hoeft dit namelijk niet direct te betekenen dat je ook geen kinderen kunt krijgen.

Wanneer je erachter bent gekomen dat je FSH-niveau te laag is, kun je het beste naar de dokter gaan en de samen met de dokter de uitslag bespreken en de opties bekijken. De test die je thuis hebt gedaan is uiteraard niet genoeg om meteen conclusies te trekken, dus de arts zal waarschijnlijk nog wat onderzoeken gaan doen.

Hierna zal de dokter waarschijnlijk een oplossing aanbieden om ervoor te zorgen dat je vruchtbaarheid toeneemt. Een voorbeeld van zo’n oplossing is ovulatiestimulerende medicijnen.

Wanneer je erachter bent gekomen dat je FSH-niveau goed is, dan is dat natuurlijk positief, maar helaas hoeft dit niet per se te betekenen dat je ook zonder problemen zwanger zult worden. Dit heb je waarschijnlijk al gemerkt, anders zou je de test niet hebben gedaan.

Buiten de FSH-waarden die misschien niet correct kunnen zijn, zijn er natuurlijk nog veel meer andere oorzaken die voor een lagere vruchtbaarheid kunnen zorgen.

Wanneer je dus een goede FSH-waarde hebt, maar nog steeds veel moeite ervaart met het zwanger worden, dan is het slim om bij de dokter een onderzoek te laten doen naar eventuele andere oorzaken voor het probleem. Vergeet ook niet dat het ook aan je partner kan liggen, dus laat ook hem een vruchtbaarheidstest uitvoeren.

Ovulatietest en vruchtbaarheidstest

Vaak verwarren vrouwen de vruchtbaarheidstest met de ovulatietest. Dit lijkt hetzelfde te doen, wanneer je niet precies weet wat het is, maar de testen kijken beide naar iets anders. De vruchtbaarheidstest kijkt enkel naar de vruchtbaarheid door middel van het hormoon FSH.

Dit gaat dan ook over jouw vruchtbaarheid in het algemeen en niet op één specifiek moment.

Een ovulatietest kijkt naar iets anders dan het hormoon FSH; namelijk naar het luteïniserend hormoon in je urine. LH is het hormoon dat de ovulatie opwekt. Ongeveer twee dagen voor de ovulatie is de waarde van dit hormoon hoger dan normaal; dit noemt men ook wel de LH-piek.

Wanneer je zwanger wilt worden moet je rond deze piek, dus vlak voor en na de ovulatie, geslachtsgemeenschap hebben. Op dit moment is de kans het grootst om zwanger te worden. Aan de hand van de LH-piek berekent men wanneer de ovulatie zal plaatsvinden en wanneer de meest vruchtbare dagen zijn. Dit is dus niet hetzelfde als de vruchtbaarheidstest.

Kort gezegd test je met een vruchtbaarheidstest jouw vruchtbaarheid in het algemeen en met een ovulatietest wanneer je het meest vruchtbaar bent!

3 verschillende vruchtbaarheidstesten toegelicht

1.      De levensstijl/medische test

Soms heb je geen test nodig om te weten dat je minder of niet vruchtbaar bent. Veel aspecten van jouw dagelijks leven kunnen invloed hebben op je zwangerschap. Een eerste oorzaak van het niet zwanger worden, kan bijvoorbeeld zijn dat je geen goede levensstijl hebt. Denk hierbij aan veel roken en/of drinken en overgewicht.

Het wordt namelijk alleen maar moeilijker wanneer je al zwanger bent en hiernaast kan het cruciale gevolgen hebben voor het kindje in je buik wanneer je hier niet mee stopt.

Daarnaast kan het zo zijn dat je bijvoorbeeld een hormoonstoornis hebt, verkleefde of verstopte eileiders of dat de kwaliteit van je baarmoederslijmvlies niet erg goed is. Ook kan het zijn dat je nooit, of maar heel af en toe een ovulatie hebt.

Dit zijn allemaal medische aandoeningen waarvan je niet zelf kunt achterhalen of je ze hebt. Ga daarom naar de dokter als je twijfelt of het niet iets te maken heeft met een medische aandoeningen.

Bovendien weet iedereen dat je na een bepaalde leeftijd niet meer heel gemakkelijk een kind kunt krijgen. Wanneer vrouwen ouder dan 35 jaar zijn, zal het krijgen van een kindje een stuk minder gemakkelijk gaan. Ook DES-dochters hebben een grotere kans dat zij minder makkelijk zwanger worden.

Wanneer je een DES-dochter bent, dan heeft je moeder het DES hormoon geslikt om een miskraam te voorkomen. Dit zorgde ervoor dat er allerlei foetusafwijkingen waren aan inwendige geslachtsorganen, dit kan in dat geval dus ook bij jou het geval zijn.

Tot slot kan het natuurlijk ook nog aan je partner liggen. Misschien heeft hij wel een afwijking in het zaad of reageren de spermacellen niet goed om het slijmvlies in jouw baarmoederwand. Daarnaast kun je ook seksuele problemen hebben.

Wanneer je denkt dat je last hebt van een of meer van de bovengenoemde oorzaken, ga dan langs de dokter om dit zeker te weten!

2.      Vruchtbaarheidstest thuis

Het is al even besproken, maar er bestaat de mogelijkheid om thuis te bekijken of het FSH-niveau in je urine voldoende is. Dit doe je dus door op een teststaafje te urineren. Je kunt hierna aflezen hoe hoog je FSH-niveau is. Wanneer je op het internet zoekt naar een vruchtbaarheidstest, komen echter veel vaker de ovulatietesten naar voren. Dit is dus niet de test die je nodig hebt, zoals eerder besproken.

Vaak wordt de FSH-waarde ook opgemeten wanneer vrouwen twijfelen of ze in de overgang zijn. Daarom wordt het ook wel een ‘menopauze test’, ‘meno-check’, ‘menopause test’ of iets in die richting genoemd. Door dit op te zoeken krijg je dus meer verschillende soorten menopauzetesten. De meeste tests kosten rond de 15 euro.

Zoals eerder besproken betekent een te lage waarde dus dat je eventueel minder vruchtbaar bent; een te hoge waarde dat je in de overgang zit; en een goede waarde dat je het dus gewoon prima zit. Je moet deze test uitvoeren wanneer je ongesteld bent, dus wanneer je menstruatie vaak een lange periode uitblijft, zal je toch een bezoek aan de dochter moeten brengen.

Het beste is om deze test op de tweede of derde dag uit te voeren van je menstruatie.

3.      Vruchtbaarheidstest bij de dokter

Ook al eerder besproken is de vruchtbaarheidstest bij de dokter. Ik zal hier nu wat verder op ingaan. Zoals je nu al weet kan de vruchtbaarheidstest bij de huisarts, fertiliteitsarts of gynaecoloog uitgevoerd worden. De fertiliteitsarts is hier waarschijnlijk het meest geschikt voor.

Wanneer je na een jaar geslachtsgemeenschap zonder voorbehoedsmiddelen nog niet zwanger bent, dan is het slim om een bezoek te brengen aan de dokter. In de eerste plaats zal de arts waarschijnlijk een aantal tips geven en je vragen om het nog een tijdje aan te proberen.

Wanneer dit echter na deze tips nog steeds niet lukt, kan de dokter je dus doorverwijzen naar een fertiliteitsarts of gynaecoloog. Hier heb je dan ook een verwijzing voor nodig.

De fertiliteitsarts gaat dan nog verder onderzoek doen. Hij of zij zal een hoop vragen aan je stellen, een intakegesprek voeren en de onderzoeken die al gedaan zijn bekijken en bepalen of er verder onderzoek nodig is.

Wanneer jullie erachter zijn wat de oorzaak is, zal de fertiliteitsarts behandelmethodes voorschrijven en een eventuele volgende stap voorstellen. Er wordt hierbij niet alleen gekeken naar lichamelijke problemen, maar ook naar mogelijke seksuele/emotionele problemen.

Wat moet je doen voor een vruchtbaarheidsonderzoek?

Ten eerste zal er waarschijnlijk gevraagd worden om de basale temperatuurcurve (BTC) bij te houden. Iedere ochtend meet je je temperatuur rectaal om de temperatuur bij te houden. Dit noteer je iedere dag in de curve. De temperatuur van je lichaam hangt samen met de menstruatie. Vlak na de ovulatie is de lichaamstemperatuur namelijk nets iets hoger (0.3-0.5 graden).

Ook wordt er gekeken naar de hormonen in je lijf. Vaak hebben vrouwen een onregelmatige menstruatiecyclus omdat er iets niet goed zit met de ovulatie. De oorzaak daarvan kan weer een storing zijn in je hormoonhuishouding.

Om dit te controleren, zal er een bloedonderzoek gedaan worden. De hormonen zullen daarmee bekeken worden en ook zal er gekeken worden of je geen chlamydia-infectie hebt, ook dit kan zorgen voor afwijkingen in de eileiders.

Er zal uiteraard ook een lichamelijk onderzoek gedaan worden door middel van een vaginale echoscopie. Hierbij kijkt de dokter hoe de baarmoeder en de eierstokken eruitzien en of er enige afwijking opgemerkt kan worden. Met een röntgenfoto kan ook gekeken worden of de eileiders ‘open’ zijn (toegang bieden voor de zaadcellen).

Met een kijkonderzoek kan er nog gekeken worden of er verklevingen rond de eierstokken en/of eileiders gezien kunnen worden. Tot slot wordt er een ‘samenlevingstest’ gedaan. Hierbij wordt er gekeken of de zaadcellen wel goed kunnen bewegen in het baarmoederslijmvlies. Hierbij moet de kwaliteit van het zaad van de partner eerst gecontroleerd worden. Wanneer deze kwaliteit namelijk al niet goed is, heeft de test ook niet echt nut.