Kan Je Zwanger Worden Met HPV? Wij Zochten het Uit!

Wat is HPV precies?

Het humaan papillomavirus infecteert de zogenaamde epitheelcellen, ook wel de oppervlaktecellen die zich bevinden op de mondslijmvliezen of genitale slijmvliezen en andere delen van de huid, waaronder de handen of de voeten. Contact met de gebieden die al besmet zijn met het virus, kan leiden tot overdracht van de aandoening.

Doordat het virus zich zo makkelijk weet te verspreiden, stelt uiteenlopend onderzoek dat maar liefst 75% van de vrouwen HPV opgelopen heeft tegen de leeftijd van 50 jaar. HPV komt voor in meer dan 100 verschillende stammen, waarvan er ongeveer 40 tijdens seksueel contact worden verspreid. Van de stammen die seksueel overdraagbaar zijn, kunnen er ongeveer 15 soorten leiden tot veranderingen in de cellen van de baarmoederhals die baarmoederhalskanker kunnen veroorzaken.

Je kunt besmet raken met HPV door het hebben van vaginale, anale of orale seks met iemand die het virus draagt. Meestal wordt het virus verspreid tijdens vaginale of anale seks. Zelfs als een besmet persoon geen tekenen of symptomen heeft, kan HPV worden doorgegeven. Kortom, iedereen die seksueel actief is, heeft de kans om HPV op te lopen, zelfs als je maar met één persoon seks hebt gehad.

Over het algemeen kan er gesproken worden over twee typen HPV: laag-risicotypen en hoog-risicotypen. HPV van een laag-risicotype zal doorgaans niet leiden tot ernstige gezondheidscomplicaties, hoewel ze zich in sommige gevallen kunnen ontwikkelen tot genitale wratten.

Hoog-risicotypen van HPV kunnen op de lange termijn wel een serieus gezondheidsrisico vormen. Deze infecties kunnen namelijk abnormale celveranderingen veroorzaken die in staat zijn om uit te groeien tot verschillende vormen van kanker, waaronder baarmoederhals-, penis-, anus- en keelkanker.

HPV-infecties kunnen 1 tot 2 jaar of langer duren, maar het kan veel meer tijd innemen tot HPV gezondheidscomplicaties vertoont. Terwijl de HPV-typen die genitale wratten veroorzaken jarenlang in het lichaam kunnen sluimeren, kunnen abnormale veranderingen en beschadiging van cellen in de baarmoederhals die veroorzaakt worden door HPV van een hoog-risicotypen zich in de loop van tientallen jaren ontwikkelen tot baarmoederhalskanker.

De symptomen van HPV bij vrouwen

Het is belangrijk dat vrouwen op de hoogte zijn van de symptomen van HPV. Als er sprake is van hoog-risicotypen van HPV, dan kan er pijn bij het vrijen, pijn in het bekkengebied en ongewone afscheiding uit de vagina ontstaan. Bovendien kunnen vrouwen te maken krijgen met ongewoon bloedverlies, bijvoorbeeld na de seks.

Symptomen van vergevorderde vormen van baarmoederhalskanker zijn gewichtsverlies, moeite met plassen en problemen met de stoelgang. Bij laag-risicotypen van HPV kunnen vrouwen last krijgen van genitale wratten. Deze kunnen eruit zien als een cluster dat lijkt op een bloemkool, een groepje bultjes die donkerder zijn dan de onaangetaste huid en gezwellen die verhoogd, plat, glad of ruw kunnen zijn.

Is HPV schadelijk voor mannen?

Hoewel HPV-infectie zowel bij mannen als vrouwen voorkomt, heeft het overduidelijke causale verband met baarmoederhalskanker ervoor gezorgd dat een groot deel van de literatuur zich voornamelijk op vrouwen richt. Het is dus belangrijk om te onthouden dat het HPV-virus ook bij mannen kan leiden tot gezondheidsproblemen.

De HPV-infectie kan het risico van een man op genitale kankers verhogen, hoewel deze kankers gelukkig niet vaak voorkomen. Sterker nog, de meeste mannen die besmet zijn geraakt met HPV, van welk type dan ook, ontwikkelen nooit symptomen of gezondheidsproblemen.

Hoe kan HPV worden gedetecteerd?

Vanwege de eventuele kans op ernstige gezondheidscomplicaties, is het van belang dat vrouwen regelmatig een baarmoederhalsscreening ondergaan om deze veranderingen op te sporen. Helemaal naarmate je ouder wordt of een verzwakt immuunsysteem hebt, is het belangrijk om een medisch onderzoek uit te voeren.

Vrouwen kunnen contact opnemen met hun arts om cellen van de baarmoederhals af te nemen en deze naar een laboratorium sturen voor onderzoek. Deze analyse zoekt vervolgens specifiek naar genetisch materiaal van HPV in de lichaamscellen. Het kan zowel laag-risicotypen als hoog-risicotypen van HPV opsporen.

Op dit moment zijn er nog geen goedgekeurde tests om HPV bij mannen op te sporen. Zoals we al eerder hebben gesteld, kunnen sommige mensen het virus jarenlang bij zich dragen en het mogelijk zelfs verspreiden zonder hier ooit van op de hoogte te zijn. Als je HPV-gerelateerde symptomen opmerkt, is het daarom belangrijk om dit aan jouw arts te melden.

De invloed van HPV op zwanger worden

In de meeste gevallen heeft de aanwezigheid van het virus geen invloed op het vermogen van de vrouw om zwanger te worden. Het virus kan in uitzonderlijke gevallen het risico op de ontwikkeling van kankercellen in de baarmoederhals verhogen, wat betrekking kan hebben op zowel de vruchtbaarheid als het vermogen om een zwangerschap te voldragen.

Hoewel er geen causale verbanden zijn gevonden tussen de directe invloed van HPV op de kansen van zwangerschap, speculeren onderzoekers dat een embryo meer moeite kan hebben om zich in te nestelen bij een vrouw wiens immuunsysteem niet in staat is het virus te verwijderen. Gelukkig weet de overgrote meerderheid van de vrouwen de HPV-infectie kort na de besmetting te bestrijden.

HPV tijdens de zwangerschap

Als je het HPV-virus in jouw lichaam draagt tijdens de zwangerschap, dan heeft dat in de meeste gevallen geen gevolgen voor je, en bovendien zal jouw baby het virus niet oplopen. Mocht er sprake zijn van genitale wratten die door HPV worden veroorzaakt, dan kan de arts extra rekening houden met je situatie, alhoewel vrouwen met deze aandoening meestal kunnen uitgaan van een gezonde zwangerschap.

Mocht er echter sprake zijn van de aanwezigheid van precancereuze cellen of kankercellen die veroorzaakt zijn door HPV, dan kunnen behandelingen als een kegelbiopsie de kans op een miskraam of vroeggeboorte verhogen. Dit soort procedures verhogen namelijk het risico op cervicale incompetentie, waarbij het mogelijk kan zijn dat de baarmoederhals te vroeg ontsluit.

Om dit te voorkomen, kan de arts ervoor kiezen om de baarmoederhals te controleren met behulp van een echografie. Als de arts constateert dat er een mogelijkheid is dat de baarmoederhals te vroeg ontsluit, dan kan er besloten worden om een cerclage uit te voeren, ofwel een hechting die de baarmoederhals sterker maakt.

Kan HPV invloed hebben op de vruchtbaarheid van mannen?

Hoewel er beperkt onderzoek is uitgevoerd op het verband tussen HPV en de vruchtbaarheid van mannen, is uit een onderzoek dat in 2011 is verschenen in “Current Opinion in Obstetrics and Gynecology” gebleken dat mannen van wie het sperma was besmet met HPV, onvruchtbaar kunnen worden.

Wanneer sperma met HPV een eicel bevrucht, kan dit het risico op een vroege miskraam verhogen. Andere onderzoeken lijken te onderstrepen dat sperma met HPV kan bijdragen aan de onvruchtbaarheid bij mannen en paren. Bovendien concludeerde een studie dat is gepubliceerd in de “Journal of Pathogens” (2015)  dat HPV een negatief effect lijkt te hebben op de beweeglijkheid van sperma. Er is echter meer onderzoek nodig om te bepalen of dit consistente bevindingen zijn.

Behandeling van abnormale celveranderingen

Wanneer een hoog-risico HPV-infectie de baarmoederhalscellen heeft aangetast, dan kunnen er veranderingen ontstaan die na verloop van tijd verergeren en uitgroeien tot baarmoederhalskanker. Als een arts het besluit heeft genomen om de abnormale cellen te behandelen, kan er gekozen worden om over te gaan op verschillende behandelingen.

Bij een elektrochirurgische lus-excisieprocedure (LEEP) worden de abnormale cellen verwijderd met een elektrische stroom. Het doel hiervan is om alle abnormale cellen te verwijderen, inclusief de meeste of alle cellen die besmet zijn geraakt met een hoog-risicotype van HPV.

Met behulp van cryotherapie worden de abnormale cellen bevroren met vloeibare stikstof of kooldioxide. Met conisatie, ook wel kegelbiopsie genoemd, wordt een besmet weefselfragment in de vorm van een kegel chirurgisch afgenomen in de baarmoederhals. Tenslotte kan lasertherapie de abnormale cellen wegbranden met licht.

Behandeling van genitale wratten

Eén van de meest voorkomende symptomen van een HPV-infectie zijn genitale wratten. HPV-typen 6 en 11 worden het meest in verband gebracht met genitale wratten. Deze wratten kunnen voorkomen op de vulva, de baarmoederhals, de liezen, de penis en het scrotum. Hoewel genitale wratten soms weggaan zonder behandeling, wordt er meestal een crème voorgeschreven of worden de wratten bevroren met vloeibare stikstof. 

Een crème zoals Podofilox wordt voor ongeveer 4 weken gebruikt. Deze crème vernietigt het wratweefsel, waardoor de wratten in de meeste gevallen volledig worden verwijderd. Soms kunnen de wratten echter terugkomen. Er kan dan gekozen worden om gebruik te maken van Imiquimod, een crème die het immuunsysteem versterkt, zodat je lichaam beter in staat is om het virus te bestrijden.Andere manieren die door de arts worden uitgevoerd, zijn het bevriezen van de wrat met vloeibare stikstof en het aanbrengen van trichloorazijnzuur, een chemische stof die op het oppervlak van de wrat wordt aangebracht. Daarnaast kunnen wratten chirurgisch met een scalpel worden verwijderd of verdampt worden met een laser. Deze operatieve behandelingen kunnen het probleem vaak in één bezoek verhelpen.

Hoe kan HPV voorkomen worden?

Om seksuele overdraagbare aandoeningen zoals HPV te vermijden wanneer je seksueel actief bent, zijn er enkele dingen die je kunt doen op het krijgen of verspreiden van het virus te verkleinen. De makkelijkste manier is om condooms te gebruiken wanneer je vaginale, anale of orale seks hebt.

Dit betekent echter niet dat condooms dezelfde bescherming bieden tegen HPV zoals ze doen bij andere SOA’s zoals chlamydia en HIV. Dit komt doordat HPV ook andere gebieden, zoals de handen en voeten, kan besmetten. Deze zijn uiteraard niet bedekt met een condoom, waardoor volledige bescherming niet gegarandeerd kan worden. De meeste bescherming wordt geboden met een HPV-vaccin.

Het HPV-vaccin

Hoewel er geen behandeling is voor het HPV-virus, zijn er wel behandelingen voor de gezondheidsproblemen zoals genitale wratten, baarmoederhalsveranderingen en  baarmoederhalskanker die HPV kan veroorzaken. Bovendien is er een HPV-vaccin beschikbaar dat voorkomt dat mensen besmet raken met de hoog-risicotypen van HPV.

Het HPV-vaccin werkt echter alleen vóórdat je besmet bent geraakt, terwijl de meeste mensen relatief snel na het begin van hu eerste seksuele activiteit besmet raken. Het HPV-vaccin is daarom vooral gericht op jongeren. Hoewel aanvankelijk werd gedacht dat het vaccin tot onvruchtbaarheid leidde, wordt tegenwoordig aangenomen dat het de vruchtbaarheid van mannen en vrouwen juist ten goede komt.

Wanneer iemand beide prikken van het HPV-vaccin heeft gehad, dan is diegene beter beschermd tegen de meeste baarmoederhalskankers en enkele mond-, keel-, anale en genitale kankers. Na het vaccin bestaat er echter nog een kleine kans dat iemand genitale wratten krijgt. Het vaccin biedt een bescherming van 90% tegen de HPV-stammen die genitale wratten veroorzaken.

Mocht je ervoor kiezen om het HPV-vaccin te nemen, dan is het belangrijk om te weten dat het risico op baarmoederhalskanker niet volledig is uitgesloten. Met het vaccin word je namelijk alleen beschermd tegen de twee stammen die ongeveer 70 procent van de baarmoederhalskankers veroorzaken.

Anders gezegd: zelfs na vaccinatie is het als vrouw nog steeds van belang om regelmatig een Pap-screening te ondergaan, de test die zoekt naar celveranderingen in de baarmoederhals. Mochten er symptomen van het HPV-virus ondervonden worden, dan kan de HPV-test helpen om activiteit van het virus te constateren.